Μίλτος Μιχαηλίδης

Η Μαρία Δημητριάδη, Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης & o J.C. Roca Sans, Artium Gallery, την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008, εγκαινιάζουν στην γκαλερί Artium στην Girona Ισπανίας, την έκθεση ζωγραφικής του Μίλτου Μιχαηλίδη, «Ισπανικό Όνειρο».

Η πρώτη εικόνα :Σχεδόν σκοτάδι .Εγώ στο εργαστήριο μου για τις τελευταίες λεπτομέρειες . Περισσότερο σκέφτομαι παρά ετοιμάζω πράγματα. Από το παράθυρο φαίνεται αμυδρά ένας μωβ ουρανός. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης.
Η Μαρία Δημητριάδη βρίσκεται στο δωμάτιο του σπιτιού της ντυμένη με ένα ελαφρύ για την εποχή φόρεμα. Ανοιγοκλείνει τα συρτάρια με αποφασιστικότητα. Ξέρει τι θα πάρει μαζί της στο ταξίδι. Αυτή είναι η δεύτερη εικόνα.
Στην τρίτη εικόνα η Μαρία κοιτάζει ,λίγο έξω από το αεροδρόμιο, το αεροπλάνο μας να απογειώνεται με φόντο ένα κατακόκκινο ουρανό .Η χαμένη πτήση.
Το αεροπλάνο πετάει πάνω από τα κεφάλια μας. Ο ουρανός γίνεται ξανά μωβ και εμείς αναθεωρούμε τα σχέδια μας .Ακούω το όνομα Victor Rojas για πρώτη φορά. Αυτά στην τέταρτη εικόνα.
Στην πέμπτη εικόνα είμαστε έξω από ένα άγνωστο σε μένα σπίτι .Έχει ένα μεγάλο φοίνικα στην αυλή. Βρισκόμαστε μπροστά στη λύση των προβλημάτων μας και σε μια νέα αρχή.
Εικόνα έκτη: Η Μαρία μπροστά στην πόρτα με τον αριθμό 104.Είναι το σπίτι του κύριου Victor Rojas.
Μια μικρή βοήθεια από τον Ισπανό φίλο μας .Κάθεται στο μισοσκόταδο του σαλονιού του κάτω από μια κιτρίνη λάμπα. Η Μαρία τον έχει γνωρίσει στο νησί της Πάρου στα τραπέζια που οργανώνει στο σπίτι της .Εγώ τον βλέπω για πρώτη φορά. Μας μιλάει για ένα κρυφό μαγικό δρόμο που οδηγεί στην Ισπανία.. Όλα αυτά στην έβδομη εικόνα.
Στην όγδοη εικόνα το αυτοκίνητο μας είναι σταματημένο μπροστά από μια πινακίδα. Γράφει : DEAD END .NO TRESPASSING.Πίσω από την πινακίδα ξεκινάει ο δρόμος.
Κάνουμε την πρώτη στάση. Τεντώνομαι για να ξεμουδιάσω ενώ η Μαρία προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες στο ταξίδι αυτό. Μάλλον καπνίζω και ένα τσιγάρο στην ένατη εικόνα.
Στην δέκατη εικόνα καθώς συνεχίζουμε το ταξίδι παρατηρούμε για πρώτη φορά τον τεράστιο κύκνο που μας ακολουθεί.
Πλησιάζοντας βλέπουμε στην ενδέκατη εικόνα από κοντά το παράξενο ζευγάρι. Γινόμαστε μάρτυρες της αγάπης του κύκνου για την όμορφη χορεύτρια. Αλλά είναι ώρα να συνεχίσουμε το ταξίδι μας .Έπρεπε να αφήσουμε τον κύκνο πίσω στην δωδέκατη εικόνα.
Στην δέκατη τρίτη εικόνα η Μαρία οδηγεί το αυτοκίνητο και εγώ κάθομαι δίπλα της. Μαζί μας έχουμε και την όμορφη χορεύτρια που θέλει να δει επιτέλους την μεγάλη πόλη από κοντά .Περνάμε μπροστά από την μπλε εκκλησία .Σημάδι ότι φτάνουμε.
Όταν πια στην δέκατη τέταρτη εικόνα έχουμε φτάσει στην πόλη τα πάντα είναι βρεγμένα. Βλέπω ένα σκύλο να περπατάει στη μέση του δρόμου .Είναι βράδυ.
Παρκάρουμε έξω από τον προορισμό μας. Ένα σπίτι στη γωνία που μόλις φαίνεται. Τέσσερα φοινικόδεντρα και ένα τροχόσπιτο. Στο βάθος η οροσειρά .Στην δέκατη πέμπτη και τελευταία εικόνα .Να τι είναι ζωγραφισμένο.
Είμαι ο Μίλτος Μιχαηλίδης. Σπούδασα την τέχνη της ζωγραφικής στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών της πόλης του Μιλάνου, την επονομαζόμενη και Brera.
Η Μαρία Δημητριάδη είναι ιδιοκτήτρια της Αίθουσας Τέχνης Μέδουσα που βρίσκεται στον αριθμό 7 της οδού Ξενοκράτους στην πόλη των Αθηνών. Το μήνα Μάρτιο του έτους δυο χιλιάδες και οκτώ προσκληθήκαμε από τον κύριο Joan Carles Roca Sans σε ένα resident artist στην Torroella de Montgri.
Η σειρά των δεκαπέντε ζωγραφισμένων εικόνων με τον γενικό τίτλο « Ισπανικό παραμύθι » περιγράφει πως φτάσαμε μέχρι εκεί.