MAISON & DECORATION Αύγουστος 2008

MAISON & DECORATION
Αύγουστος 2008

Ντόση Ιορδανίδου

ΝΕΑ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Ένα παλιό ελαιοτριβείο στις Λεύκες της Πάρου μετατράπηκε σε ένα νησιώτικο … Loft. Με λίγα και καλά έργα τέχνης και ντιζάϊν έπιπλα. Από την ιδιοκτήτρια της γκαλερί Μέδουσα, Μαρία Δημητριάδη.

Θαμώνας της Πάρου εδώ και τριάντα χρόνια, η Μαρία Δημητριάδη ονειρευόταν να αποκτήσει ένα σπίτι σε ένα συγκεκριμένο τόπο, τις Λεύκες – ένα ορεινό χωριό, ανέγγιχτο από τον τουρισμό που κατακλύζει τα καλοκαίρια το νησί. Η παλιά του πρωτεύουσα, με τα παραδοσιακά σπίτια και τα πλακόστρωτα σοκάκια, έχει διατηρήσει την αυθεντικότητα που έχει χαθεί στα παραθαλάσσια μέρη και είναι ζωντανή όλες τις εποχές του χρόνου – δεν μετατρέπεται σε … φάντασμα το χειμώνα, όπως σχολιάζει η Μαρία. Κάποια στιγμή, το 1985, σε μια από τις βόλτες της στα γραφικά σοκάκια ανακάλυψε ένα ερειπωμένο ελαιοτριβείο του 19ου αιώνα. Μαγεύτηκε γιατί, ως εργοστασιακός χώρος, ξέφευγε από την παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική με τα μικρά δωματιάκια και διέθετε αυτό ακριβώς που επιζητούσε: μεγάλους ενιαίους χώρους. Οι επεμβάσεις που σχεδίασε η ίδια ολοκληρώθηκαν σε έξι χρόνια. Έστρωσε το δάπεδο με παλιό λευκό παριανό μάρμαρο, έβαλε ξύλινα δοκάρια στα ταβάνια, τα οποία ψήλωσε ακόμη περισσότερο – έφτασαν τα 4 μέτρα – , άνοιξε επιπλέον παράθυρα, ενώ ενσωμάτωσε στο σπίτι τις δύο στέρνες που βρίσκονται έξω από το ελαιοτριβείο. Και στη μία, τη σκεπαστή, δημιούργησε το υπνοδωμάτιό της, ενώ την άλλη, την ανοιχτή, τη μετέτρεψε σε μπάνιο – μάλιστα, εκεί όπου παλιά έπλεναν τις ελιές έγινε η μπανιέρα της! Και δημιουργήθηκε ο προσωπικό της χώρος των 200 τ.μ.: ανοιχτός, ενιαίος, χωρίς πόρτες – πέρα από εκείνη του μπάνιου-, με καμάρες και πέτρινα δοκάρια να οριοθετούν σε καίρια σημεία τις διαφορετικές λειτουργίες. Συγχρόνως, αγόρασε και το οικόπεδο από κάτω, όπου αφενός μετέτρεψε τους δύο στάβλους σε έναν ξενώνα για τους φίλους της και σε ένα κελάρι για να φτιάχνει το δικό της κρασί, και αφετέρου δημιούργησε τον κήπο της. Εκεί όπου τότε υπήρχαν βράχια σήμερα φύονται λεμονιές, πορτοκαλιές, ροδιές, μπουκαμβίλιες, βερικοκιές, ροδακινιές, ενώ σε ένα μεγάλο κομμάτι καλλιεργεί λαχανικά – αφού η Μαρία είναι χορτοφάγος.
Ο κατάλευκος εσωτερικός χώρος του σπιτιού δεν διαθέτει πολλά έπιπλα – λίγα, λιτά και επιλεγμένα, σύγχρονων σχεδιαστών, όλα από το κατάστημα Γιάννης Δελούδης – και τον τόνο δίνουν τα έργα τέχνης των συνεργατών της γκαλερί. Τα οποία κατά καιρούς αλλάζουν θέση… Στο καθιστικό, όπου ξεχωρίζει ένα μεγάλο γλυπτό από αλουμίνιο και χάλυβα του Νάκη Ταστσιόγλου, δημιουργούνται διάφορες γωνιές, προσφέροντας άνεση και ευελιξία στον υπόλοιπο χώρο. Δύο λευκοί καναπέδες της B&B Italia καλοδέχονται τους επισκέπτες στην είσοδο του σπιτιού, ενώ ακριβώς απέναντι, μπροστά σε έναν πέτρινο τοίχο, ένα λευκό ανάκλιντρο… αναπαύεται δίπλα σε ένα μεταλλικό ντουλάπι αρχειοθέτησης που ανακάλυψε η Μαρία πεταμένο έξω από ένα αστυνομικό τμήμα και το ποίο, αφού βάφτηκε και αυτό λευκό, χώρεσε το στερεοφωνικό και τα Cds της. Ένα ασπρόμαυρο πορτρέτο της Μαρίας δια χειρός Anton, ένας ξύλινος «Άγγελος» του Ραϋμόνδου και ένα μαγνητικό «Ερωτικό» του Takis συμπληρώνουν το σύγχρονο λιτό σκηνικό. Μια πέτρινη καμάρα οδηγεί στο χώρο της κουζίνας-τραπεζαρίας, με το τραπέζι του γλύπτη Takis να περιβάλλεται από τις λευκές καρέκλες του Verner Panton υπό το φως ενός παλιού προβολέα καραβιών – ένα φωτιστικό σε εξέλιξη, όπως λεει η Μαρία, όπου κρεμάει τις συλλογές της από χρωματιστά γυαλάκια, ματάκια, καρδούλες, χάντρες. Το μοναδικό στοιχείο του σπιτιού που είναι πολύχρωμο…. Ένα πέτρινο δοκάρι στην άλλη πλευρά του καθιστικού ορίζει το χώρο που οδηγεί στη βιβλιοθήκη και στο υπνοδωμάτιο της Μαρίας. Δίπλα στα βιβλία, ένας απλός μακρόστενος καναπές, σχεδιασμένος από την ίδια, έχει ενταχθεί μέσα στον τοίχο, υπό το βλέμμα μιας προσωπογραφίας της μαζί με τα αγαπημένα της ζωάκια από τον Takis, με τον τίτλο, «Μαρία, Ιππότης των Γατών». Δύο σκαλάκια οδηγούν στο υπνοδωμάτιο, με το δερμάτινο κρεβάτι να ακουμπά σ’ έναν τοίχο που έχει ζωγραφίσει ο Γιάννης Δημητράκης. Και να διπλασιάζεται ο χώρος και η τοιχογραφία χάρη στον παρακείμενο μεγάλο καθρέφτη-πόρτα της ντουλάπας, η οποία έτσι… εξαφανίζεται από το δωμάτιο.
Αυτό το σπίτι, που επιλέχτηκε να κοσμήσει και κάποιες σελίδες του άλμπουμ «h» του Κωνσταντίνου Δελούδη, μετατράπηκε σιγά-σιγά, με τα χρόνια, από εξοχική κατοικία της Μαρίας σε μόνιμη. Είναι αυτό που θεωρεί «σπίτι της» – ενώ στην Αθήνα βρίσκεται η δουλειά της, όπως αναφέρει. Φρόντισε, πάντως να συνεργαστεί και με ένα χώρο στην αγαπημένη της Πάρο, το Fotis Art Café στη Νάουσα, που φέτος, μέχρι τα τέλη του Οκτωβρίου, φιλοξενεί μια έκθεση του Μίλτου Μιχαηλίδη. Η Μαρία προτιμά να ζει εδώ, στις Λεύκες, ιδιαίτερα το χειμώνα και γενικώς της περιόδους εκτός τουριστικής αιχμής. Κι όταν καλοκαιριάσει για τα καλά και ο τουρισμός βαρύνει το νησί, παίρνει το καϊκάκι της και ζει στη θάλασσα. Αρμενίζει σε άγνωστες παραλίες στη Σίφνο, στη Μήλο, στην Κίμωλο, στις Μικρές Κυκλάδες.