ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ
13 Απριλίου 1994
Όλγα Μπατή
Συμβαίνει και αυτό πολύ συχνά. Τα παιχνίδι της τέχνης διεισδύει σε χώρους ειδικούς, σε συσχετισμούς που αφορούν την καθημερινή ζωή του ανθρώπου, τις ισορροπίες ή ανισορροπίες που διαμορφώνονται γύρω από αυτή τη ζωή. Μέσα από κατασκευές και «δρώμενα», η παιγνιώδης λειτουργία της τέχνης μετατρέπει την ιδέα σε πράξη, σε πρόκληση και σε κίνηση.
Στον αντίποδα αυτής της εν εξελίξει γλυπτικής βρίσκεται η έκθεση που γίνεται στην γκαλερί Μέδουσα. Την εσωτερική δύναμη της γλυπτικής μπορείς να την ανακαλύψεις για μια ακόμα φορά στα γλυπτά του Takis, γλυπτά που έχουν γίνει στις αρχές της δεκαετίας του 70. Σινιάλα που χειρίζονται ευρύτερα την έννοια της γλυπτικής, σιδερένιες βέργες και γεωμετρικές φόρμες που ακολουθούν όπως πάντα μια αρχαιοελληνική σκέψη, τέχνη που απελευθερώνει την εσωτερική λειτουργία της κίνησης.
Η γλυπτική του Takis, δεν έχει ανάγκη να εφευρεθεί γιατί υπάρχει ατόφια σαν έννοια μέσα στο συλλογικό υποσυνείδητο των λαών. Τα έργα που εκθέτει στη Μέδουσα μέχρι το ερχόμενο Σάββατο, δεν έχουν εκτεθεί μέχρι τώρα. Είναι έργα όμως που απλά βάζουν σε ενέργεια το ασυνείδητο αυτό και υπογραμμίζουν την έννοια της τέχνης. Μια έννοια που είναι συνυφασμένη με το ίδιο το μέγεθος της ζωής. Και της συνεχούς ροής της μέσα στην ύλη.
LIVING
Απρίλιος 1994
Ντόρα Ηλιοπούλου Ρογκάν
Στον Παλμό της τέχνης
Μνημειακή και από κάθε άποψη εντυπωσιακή η έκθεση με τα μαγνητικά ανάγλυφα (1971-1976) του Takis στην Μέδουσα+1 σήμανε μιαν ευρωπαϊκού επιπέδου έκθεση στην αθηναϊκή γκαλερί. Υποβλητικά στο έπακρον τα έργα αυτά μαρτυρούν σε κάθε περίπτωση και αποκαλύπτουν τους ουσιαστικούς δεσμούς που έχουν με αυτό καθεαυτό το μυστήριο της κοσμογονίας. Κατ’ εξοχήν ωραία παρουσιασμένα στην τωρινή έκθεση – ε φόντο τους μαύρους τοίχους – προκαλούν ανθεκτικές στον χρόνο εντυπώσεις στον θεατή, ενώ συνάμα του αποκαλύπτουν κάτι το πολύ καίριο από τους νόμους της φύσης και του σύμπαντος. Πρόκειται για μια έκθεση – αποκάλυψη που αποτελεί συνάμα και μια πολύ δυνατή εμπειρία.