Ο Μάριος Πράσινος γεννήθηκε το 1916 στην Κωνσταντινούπολη σε μια ελληνοϊταλική οικογένεια που είχε εγκατασταθεί από καιρό στην Τουρκία και αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία το 1922. Κάνει τις σπουδές του στο Παρίσι: στο Λύκειο Κοντορσέ, στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών και στη Σορβόννη.
1938 : πρώτη ατομική έκθεση στη Γκαλερί Billiet-Vorms. 1940 : επιστρέφοντας από τον πόλεμο, όπου είχε καταταγεί εθελοντής, απομακρύνεται από το σουρεαλισμό και ξεκινά μια περίοδο παραστατικής τέχνης. 1942 : αρχίζει μια μακρά συνεργασία με τις εκδόσεις Gallimard ως εικονογράφος. Ο Μάριος Πράσινος δεν θα πάψει ποτέ να γράφει σχετικά με τη ζωγραφική, το σχέδιο, την ταπισερί, τη φωτογραφία… Γράφει « Les Pretextats », εκδόσεις Gallimard, 1973 και το 1983, « La Colline tatouee », εκδόσεις Grasset. 1947 : πρώτη σκηνογραφία για τον Ζαν Βιλάρ και το Πρώτο Φεστιβάλ της Αβινιόν. 1948 : πρώτη έκθεση στη Galerie de France, στο Παρίσι, όπου εκθέτει έως το 1976. 1951 : ο Μάριος Πράσινος αγοράζει ένα σπίτι στην Προβηγκία. Πρώτα σχέδια της λοφοσειράς (Alpilles). Πρώτες ταπισερί. 1956 : πρώτη έκθεση ταπισερί στη Γκαλερί la Demeure, όπου εκθέτει έως το 1974. 1958 : πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα, όπου θα περάσει μερικoύς μήνες στις Σπέτσες. 1961 : του απονέμεται ο τίτλος του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων. Από το 1962 και μετά, συνεχίζει μια δουλειά πάνω στην προσωπογραφία, την οποία είχε ξεκινήσει στη δεκαετία του ’40 και, στη συνέχεια, καταπιάνεται με τις προσωπογραφίες της οικογένειάς του, εκ των οποίων τη σειρά των Pretextats. 1966 : του απονέμεται ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Από το 1970, φιλοτεχνεί γλυπτά από πηλό, εκ των οποίων ορισμένα θα χυθούν σε μπρούντζο. Μεταξύ 1970 και 1981 δημιουργεί τα έργα ζωγραφικής με τίτλο « Τουρκικά τοπία ». 1980 : του απονέμεται ο τίτλος του Αξιωματούχου των Τεχνών και των Γραμμάτων. Από το 1980 έως το θάνατό του, ο Μάριος Πράσινος αφιερώνεται στη ζωγραφική με λάδι σε χαρτί: «τα Δέντρα». Το 1985, ο Μάριος Πράσινος δωρίζει στο γαλλικό Κράτος μια σύνθεση του συνολικού του έργου : ζωγραφική, σχέδια, γκραβούρες, ταπισερί. Ο Μάριος Πράσινος πεθαίνει στις 23 Οκτωβρίου 1985.
ΚΥΡΙΕΣ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1938 Παρίσι, Γκαλερί Billiet-Vorms
1944 Παρίσι, Galerie de la Pleiade N.R.F.
1948 Παρίσι, Γκαλερί Billiet-Caputo
1950 ΗΠΑ, Νέα Υόρκη, Perspectives Gallery
1952Βέλγιο, Βρυξέλλες, Γκαλερί Apollo
1953 Παρίσι, Galerie de France και στη συνέχεια 1955, 1957, 1960, 1964, 1966, 1972, 1976
1958 Ιταλία, Μιλάνο, Galleria Blu
1961 Νορβηγία, Όσλο, Γκαλερί Haaken Chateau Grimaldi, Μουσείο της Αντίμπ
1962 Αιξ-αν-Προβάνς, Γκαλερί Spinazzola
1963 Ολλανδία, Gemmentemuseum του Arnhem και Μουσείο του Haarlem Ελβετία, Μουσείο της Λα Σο ντε Φον
1964 Ελβετία, Ζυρίχη, Γκαλερί Colette Ryter και στη συνέχεια, 1967, 1971, 1973
1965 Χάβρη, Νέο Μουσείο Καλών Τεχνών
1966 Αθήνα, Γκαλερί Μέρλιν
1968 Μασσαλία, Μουσείο Cantini
1970 ΗΠΑ, Chicago Arts Club Αρλ, Μουσείο Reattu
1971 Σεν-Ρεμί-ντε-Προβάνς, Γκαλερί Noella Gest
1972 Ισπανία, Ateneo της Μαδρίτης
1973 Αθήνα, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών και στη συνέχεια, το 1978
1974 Βασιλική Μονή στο Σεν Μαξιμέν, Ίδρυμα Ρουαγιομόν, Αββαείο του Σενάνκ Αρλ, Αββαείο του Μονμαζούρ
1979 Αθήνα, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών
1980 Παρίσι, Galeries Nationales du Grand Palais
1983 Αιξ-αν-Προβάνς, Presence Contemporaine, αναδρομική έκθεση
1984 Ομπυσόν, Νομαρχιακό Μουσείο της Ταπισερί, αναδρομική έκθεση Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων στη Ρόδο, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, Αθήνα Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα και στη συνέχεια, 2007
1986 Σεν-Ρεμί-ντε-Προβάνς, εγκαίνια της δωρεάς του Μάριου Πράσινου στο γαλλικό Κράτος και στη συνέχεια, ετήσιες εκθέσεις
1987 Κάννες, OMAC, Λα Μαλμεζόν
1988 Βέλγιο, Βρυξέλλες, Μουσείο Βαν Ελσέν της Ιξέλ, αναδρομική έκθεση Ανζέ, Μουσείο της Ταπισερί Ζαν Λυρσά
1989 Παρίσι, Γκαλερί Inard, ταπισερί, αναδρομική έκθεση
1991 Παρίσι, Pavillon des Arts, αναδρομική έκθεση
Αθήνα, Γκαλερί Titanium
1995 Παρίσι, Γκαλερί Thessa Herold και το 1997
1996 Αιξ-αν-Προβάνς, Espace 13
1998 Αλμπί, Μουσείο Τουλούζ Λοτρέκ Ισσουντέν, Musee de l’Hospice Saint-Roch, αναδρομική έκθεση
1999 Αρλ, Μουσείο Reattu, άνοιγμα αίθουσας μόνιμης έκθεσης
2000 Παρίσι, Γκαλερί Etats d’Art και το 2005
2001 Άνδρος, Ίδρυμα Κυδωνιέως
2005 Μασσαλία, Γκαλερί Andre Dimanche
2006 Παρίσι, Γκαλερί La Hune-Brenner
2009 Ομπάν, Chapelle des penitents noirs
2011 Αθήνα, Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα
