ΤΑ ΝΕΑ
3 Ιουλίου 1996
Χάρης Καμπουρίδης
Η τέχνη του ελεύθερου χρόνου
Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα ανακαλύπτουν επιτέλους την αξία της σύγχρονης τέχνης – έκθεση της γκαλερί «Μέδουσα», στο «Astir of Paros”
Η εκθεσιακή περίοδος τελειώνει, κατά παράδοση, αυτόν τον μήνα, οι γκαλερί κλείνουν και η συνήθεια αυτή μας γεννά κάθε χρόνο μια μεγάλη απορία. Μα γιατί θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε δεκάδες εκθέσεις εβδομαδιαίως τον χειμώνα και καμιά σχεδόν το καλοκαίρι;
Αυτά γράφαμε εδώ πριν από έναν ακριβώς χρόνο, προσπαθώντας να ερεθίσουμε τους οργανωτές εκθέσεων ώστε να αξιοποιήσουν το καλοκαίρι ως δεύτερη περίοδο εικαστικών εκδηλώσεων και ευτυχώς τα εφετινά προμηνύματα δείχνουν νέα νοοτροπία. Έκθεση των συνεργατών της γκαλερί «Μέδουσα» εγκαινιάστηκε πριν από λίγο καιρό στο ξενοδοχείο «Astir of Paros” της Πάρου.
Τα καλοκαιρινά εικαστικά βασίζονται στην τουριστική βιομηχανία. Και αυτή είναι μια περιοχή επιχειρήσεων που μόλις πρόσφατα άρχισε να εκτιμά ο τόπος μας. Μέχρι πρότινος ακόμη, φοβόμασταν «μη γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης», κι αγνοούσαμε πως ο ελεύθερος χρόνος και τα προϊόντα του έχουν δυναμισμό, διεθνές κοινό, χρήμα και πολλή.. τέχνη. Η Καλιφόρνια και η Ιταλία γύρω από τις τουριστικές επιχειρήσεις οργανώνουν και τα καλλιτεχνικά τους φεστιβάλ, καλοκαίρι γίνεται η Μπιενάλε Βενετίας και η Ντοκουμέντα του Κάσελ.
Ενθουσιαζόμασταν, λοιπόν, τότε, από εκθέσεις σε βιβλιοπωλεία και σε παράγκες, αλλά μας ξίνιζαν οι εκθέσεις σε ξενοδοχεία. Όμως, τότε, τα εικαστικά ήταν περισσότερο ζήτημα βασικής καλλιέργειας απλώς, ενώ τώρα και μια επιχείρηση που προσφέρει υψηλού επιπέδου αναψυχή ή κοινωνικό γόητρο, στους κουρασμένους από την τυποποίηση ανθρώπους της πόλης. Τότε, επίσης τα ξενοδοχεία ήταν απλώς χώροι για ύπνο και για εκθέσεις ερασιτεχνών, ενώ σήμερα είναι οργανωμένες οάσεις υψηλών προδιαγραφών, για λίγες ονειρεμένες ημέρες, για συνέδρια πολυεθνικών επιχειρήσεων, για ιδιαίτερες συναντήσεις ξεχωριστών ανθρώπων. Οι διακοπές είναι ο καλύτερος χρόνος για να πλησιάσει η τέχνη τον φιλότεχνο, αφού σε αυτό το διάστημα είμαστε πιο χαλαρωμένοι από καθήκοντα, πιο διονυσιακοί, πιο πρόθυμοι για περιπέτεια στους λαβυρίνθους των καλλιτεχνικών οραμάτων.
Η έκθεση, που είδαμε πρώτη, ήταν των συνεργατών της Μέδουσας στο «Astir of Paros” και όπως μας είπαν ήταν η αρχή μιας διαρκούς συνεργασίας με αυτό το νέο συγκρότημα μπαγκαλόουζ που συνδυάζει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού με χολιγουντιανή πολυτέλεια. Σε μια ειδική αίθουσα και στους γύρω καλοδιαμορφωμένους χώρους, ο Γ. Δημητράκης εξέθετε ένα περίτεχνο σκάλισμα σε μαλακή πέτρα, η Α. Στασινοπούλου μια επιβλητική «Νίκη της Σαμοθράκης», η Μ. Στραπατσάκη λαμαρίνες με ίχνη της «Αφαίας Αθηνάς».
Ο Takis μετέτρεπε παλιοσίδερα σε τρυφερά «Λουλούδια Ίσιδος¨», η Α. Ξάνθου έκανε μια εφευρετική «Τρύπα στο νερό» μ’ έναν μηχανισμό περιδίνησης και ο Γ. Γυπαράκης, πιο εντυπωσιακός, έστησε έναν κουβά με νερό ανάποδα στον αέρα. Ενδιαφέροντα και τα έργα των Γ. Λασιθωτάκη, Ι. Βεντίκου, Ν. Ταστσιόγλου. Ήταν μια καλή εκδήλωση και μακάρι να γίνει ετήσια.