MARIE-CLAIRE Ιούνιος 1997

MARIE-CLAIRE
Ιούνιος 1997

Βάνια Κοκολοδημητράκη

Ζώντας με την τέχνη

Η λιτή διακόσμηση και ο φυσικός φωτισμός γίνονται το ιδανικό σκηνικό, που αναδεικνύει τα έργα τέχνης στο σπίτι της Μαρίας Δημητριάδη, στην Πάρο.

Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ερωτευμένοι ε τη δουλειά τους που τη μεταφέρουν και στο σπίτι τους. Κάπως έτσι συνέβη και με τη Μαρία Δημητριάδη, από τις πιο νέες γκαλερίστ του καλλιτεχνικού μας χώρου. Ιδιοκτήτρια της «Μέδουσας», στο Κολωνάκι, από το 1979 εκθέτει έργα καταξιωμένων καλλιτεχνών, αλλά κυρίως προσπαθεί να προωθήσεις νέους ανθρώπους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη γενιά της .Γι’ αυτό, άλλωστε, δημιούργησε τη «Μέδουσα+1», μια κίνηση που οργανώνει καλλιτεχνικά γεγονότα εκτός γκαλερί, στήνοντας, σε συνεργασία με τους ίδιους τους καλλιτέχνες, το εκάστοτε εικαστικό περιβάλλον.
Όταν, το 1985, αγόρασε ένα παλιό λιοτρίβι στο γραφικό χωριουδάκι Λεύκες της Πάρου, άρχισε σιγά – σιγά να το προσαρμόζει στις ανάγκες της. Ήθελε, αφενός, η εξωτερική όψη του σπιτιού να μην προδίδει τι υπάρχει στο εσωτερικό του και , αφετέρου, να μην ενοχλεί το κτίσμα την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού. Έτσι, εξωτερικά, η εμφανής πέτρα, που είναι και το βασικό δομικό υλικό, διακόπτεται από τα λευκά ξύλινα ανοίγματα, τα οποία αφήνουν να περνά ελεύθερα το αιγαιοπελαγίτικο φως. Στο εσωτερικό, μια έκπληξη περιμένει τον επισκέπτη. Εδώ αναπτύσσεται, χωρίς διαχωριστικά, ένας χώρος ανοιχτός, που φιλοξενεί το καθιστικό, το υπνοδωμάτιο, τον ξενώνα και την κουζίνα.
«Ήθελα το μάτι να μη σταματά πουθενά», λεει χαρακτηριστικά η Μαρία Δημητριάδη, η οποία συνειδητά έχει δημιουργήσει ένα σπίτι-γκαλερί, με μαρμάρινο δάπεδο και εμφανή την πέτρα στους τοίχους. Όσο για τη διακόσμηση, αυτή υπαγορεύεται καθαρά από το πάθος της ιδιοκτήτριας για την τέχνη. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή», ομολογεί και, έτσι, τα λιγοστά μοντέρνα ιταλικά έπιπλα στηρίζουν τη δυναμική παρουσία των γλυπτών, των κατασκευών και των έργων ζωγραφικής. Καταξιωμένοι καλλιτέχνες, όπως ο Takis, αλλά και νέοι δημιουργοί, όπως μεταξύ άλλων ο Ταστσιόγλου, ο Ρόρρης, η Δημητράκης, ο Ραϋμόνδος και ο Γυπαράκης, στοιχειοθετούν με τα έργα τους αυτό το ιδιαίτερο εικαστικό περιβάλλον. Αλλά και η ιδιοκτήτρια του σπιτιού έχει φλέβα καλλιτεχνική. Έτσι, στο μπάνιο, έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με τις οδηγίες της ένας νιπτήρας-γλυπτό, ενώ σε όλο το σπίτι κάποια μεταλλικά σουρωτήρια που έχει φέρει η ίδια από το Μαρόκο, ύστερα από τη δική της επέμβαση αντικατέστησαν τις κοινές απλίκες, φωτίζοντας τους χώρους με ένα πρωτότυπα αισθησιακό τρόπο.