Στάθης Χρυσικόπουλος – 29/10/1981 – 20/11/1981

Στάθης Χρυσικόπουλος

Ζωγραφική

29 Οκτωβρίου – 20 Νοεμβρίου 1981

Την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου στις 8 το βράδυ εγκαινιάζεται στην Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης η έκθεση ζωγραφικής του Στάθη Χρυσικόπουλου.

Απόσπασμα από το κείμενο καταλόγου από την Βεατρίκη Σπηλιάδη.
« Με διάφορα υλικά, ψηφία, σχέδιο, ένθετα αντικείμενα, ο Στάθης Χρυσικόπουλος γράφει τα ιδιότυπα ποιήματά του φυλάσσοντάς τα μέσα σε κουτιά από πλέξιγκλας. Ακινητοποιημένα κάτω από διαφανές υλικό τα αντικείμενα αυτά παίζουν το ρόλο συμβόλων που παραπέμπουν στον κόσμο του καλλιτέχνη. Πρόκειται πάντως για αναγνώσιμα σύμβολα καθολικοτέρων καταστάσεων μοναξιάς, ερωτισμού, επικοινωνίας κ.λπ.
Με σύμβολα εκφράζεται ο καλλιτέχνης και στους ανοικτούς πίνακες με ένθετα αντικείμενα. Εδώ ο γύψος, ο χρυσός, το λαμπερό κόκκινο ύφασμα δίνουν στα έργα ύφος ιταλικού μπαρόκ και τις πολιτιστικές επιρροές που ο καλλιτέχνης έχει δεχτεί σπουδάζοντας αρκετά χρόνια στην Φλωρεντία. Το κόκκινο χρώμα που βάφει τα χείλη των γύψινων κεφαλιών, αναφορά στα σύγχρονα διαφημιστικά σποτ, αναιρούν τη λατρευτή εκδοχή από τα εικαστικά σημαίνοντα των λαμπρών εποχών της τέχνης.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 1981

ΒΗΜΑ
13 Νοεμβρίου 1981

Έφη Ανδρεάδη

΄ Ενας νέος καλλιτέχνης που, είχαμε συναντήσει το καλοκαίρι στην γκαλερί 3 με την ευκαιρία της πολύ ενδιαφέρουσας αλλά αδικημένης από το χρόνο προβολής της έκθεσης πάνω στην «Οπτική Ποίηση», ο Στάθης Χρυσικόπουλος μας δείχνει τώρα τη δουλειά του στη «Μέδουσα». Ολόκληρη η σειρά των έργων του φανερώνει την πρόθεση και την τόλμη του να βρει το δρόμο του μέσα στα τόσο σύνθετα όρια της εννοιολογικής τέχνης και ειδικά στα πλαίσια που ορίζονται από τα κινήματα της ιταλικής πρωτοπορίας των τελευταίων χρόνων γνωστά στην Αθήνα χάρις ειδικά σε διάφορες εκθέσεις της γκαλερί Μπερνιέ). Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθούμε διάφορα ρεύματα να συνδυάζονται στη δουλειά του και μνήμες από το «άρτε πόβερα» ή το «μίνιμαλ» να σημαδεύονται σε διάφορα επίπεδα. Βέβαια ο Χρυσικόπουλος είναι φανερό πως έχει τη γνώση και των υλικών και των τρόπων για να προχωρήσει σ’ αυτή του την ανίχνευση και πράγματι στα τελευταία χρονικά έργα του μοιάζει ν’ αποφασίζει μιαν επέμβαση ανάμεσα στο χώρο και τον πίνακα που ορισμένες φορές λειτουργεί αποτελεσματικά. Ένας νέος λοιπόν του οποίου περιμένουμε τις μελλοντικές αποφάσεις.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
8 Νοεμβρίου 1981

Ντόρα Ηλιοπούλου Ρογκάν

Ματιές στις εκθέσεις

Οι κατασκευές του Στάθη Χρυσικόπουλουη στη «Μέδουσα», αποτελούν τις πρώτες ενδεικτικές προσπάθειες του αρχιτέκτονα – καλλιτέχνη να εκφραστεί στο χώρο της τέχνης. Είναι, λοιπόν, μέχρις ενός σημείου φυσικό να μην έχει ακόμη δημιουργήσει ένα έργο στο οποίο να έχουν με ένα προσωπικό τρόπο αφομοιωθεί από τον ίδιον οι επιδράσεις που δέχεται από το σύγχρονο καλλιτεχνικό χώρο. Ενταγμένη η δουλειά του στο μεταίχμιο του νεο-νταντά και μιας ελεύθερα ειδωμένης εννοιολογικής τέχνης σε τρείς διαστάσεις αποκαλύπτει σε μερικές περιπτώσεις ένα λεπτό πνεύμα και μιαν ευρηματικότητα από μέρους του δημιουργού. Το λευκό φερμουάρ με την αισθησιακή διόγκωση της επιφάνειας (AD HONOREM), η σκάλα και το καίριο σημείο στο οποίο προβάλλει το κομμάτι του ουρανού στην «Πρώτη Πιθανότητα Φυγής», η διευθέτηση της σύνθεσης στα «20 εκ» αποκαλύπτουν τις ικανότητες του Χρυσικόπουλου για τη θέσπιση ενός προσωπικού ύφους θεμελιωμένου σε μια βαθειά αίσθηση ποίησης. Με τα έργα αυτά ο καλλιτέχνης δείχνει να έχει ένα ελπιδοφόρο μέλλον μπροστά του.