Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου – Πετριτζή – 14/01/1980 – 02/02/1980

Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου – Πετριτζή

Ακουαρέλες

14 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 1980

Η Μαρία Δημητριάδη σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης της Αλεξάνδρας Μαυρογορδάτου – Πετριτζή την Δευτέρα 14 Ιανουαρίου στις 8 το βράδυ στην Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης.

Ο Βάσος Κουντουρίδης γράφει στον κατάλογο της έκθεσης:
“ H Ζωγραφική της Αλεξάνδρας Μαυρογορδάτου – Πετριτζή φέρνει στο καταχείμωνο την ζεστασιά του καλοκαιριού. Το χρώμα στις ακουαρέλες της, εύχυμο, δροσερό και φρέσκο περιγράφει ελεύθερα και με άνεση τους όγκους των αντικειμένων και των τοπίων χωρίς να περιορίζεται σε αυστηρά περιγραμματικά όρια. Έτσι κατορθώνει να δώσει μια ελαφρότητα, στα νησιώτικα ιδίως θέματά της, και σαν ακούραστος Τροβαδούρος να μεταφέρει με μια ποιητική διάθεση τις εντυπώσεις της με αξιοθαύμαστη πειστικότητα. Στα έργα της νοιώθεις την ζεστασιά του καλοκαιριάτικου ήλιου, την καθαρή μεσογειακή ατμόσφαιρα και ανασαίνεις τον μοσχοβολισμένο θαλασσινό αγέρα των Αιγαιοπελαγίτικων νησιών μας.
Ελευθερωμένη από τη βαρύτητα του χρώματος δίνει τόνους απαλούς γερά κι αρμονικά δεμένους, χωρίς δυνατές αντιθέσεις, σε μια εργασία που την χαρακτηρίζει η συνέπεια κι η ενότητα σαν σύνολο.

Μια εργασία που την χαρακτηρίζει η πραγματικότητα και η σωστή θεματική εκλογή και τοποθέτηση και που μπορεί να την χαρεί ο καθένας χωρίς ανάγκη λεξικών και βαρύγδουπων φράσεων, αισθητικών αναλύσεων μα μόνο με την καρδιά του, που αποτελεί την συνισταμένη όλων των αισθήσεών του.”

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου.

1/1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
20 Ιανουαρίου 1980

Στέλιος Λυδάκης

Στην γκαλερί «Μέδουσα» εκθέτει ακουαρέλες η ζωγράφος Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου Πετριτζή.

Η καταγωγής της είναι από τη Σύρο, στην οποία συνεχώς και επανέρχεται, αφού σ’ αυτήν βρίσκονται ο βαθιές ρίζες της οικογένειάς της αλλά και της ίδιας της ψυχής, και έτσι ο αισθαντικός της χαρακτήρας διαμορφώθηκε σ’ αυτό το περίφημο αρχοντονήσι των Κυκλάδων. Πραγματικά η Μαυρογορδάτου – Πετριτζή ταυτίστηκε με τα οπτικά βιώματα των παιδικών της χρόνων και τα βιώματα αυτά βρήκαν τελικά την έκφρασή τους σε ελαιογραφίες, σε ακουαρέλες και χαρακτικά μετά από εμπεριστατωμένες σπουδές κοντά στους Γεώργιο Κοσμαδόπουλο και Δημήτριο Γιαννουκάκη, καθώς και σε καλλιτεχνικές ακαδημίες του Λονδίνου και του Παρισιού.

Είναι γεγονός ότι όταν ένας καλλιτέχνης ζήσει πολύ έντονα το περιβάλλον, τη φύση μέσα στην οποία γεννήθηκε, ταυτίζεται με αυτή σε βαθμό που να είναι σχεδόν αδύνατο να καταλήξει σε εγκεφαλικές αφαιρέσεις στον τύπο τουλάχιστον που τον κατορθώνουν όσοι είναι ενδοστρεφικοί κυρίως και ο εξωτερικός κόσμος δεν του απασχολεί ιδιαίτερα. Γι’ αυτό και η Μαυρογορδάτου – Πετριτζή ενώ απλουστεύει τις φυσικές μορφές που αξιοποιεί, ποτέ δεν τις αγνοεί, αλλά αντίθετα: προσπαθεί να ανακαλύψει την ιδιορρυθμία τους και να ερμηνεύσει με το δικό της τρόπο τα περιεχόμενά τους.

Παραμένοντας λοιπόν στα πλαίσια της θεματογραφίας που αφορά τα νησιά και οποιονδήποτε άλλο χώρο που συγγενεύει μ’ αυτά (π.χ. την Μάνη), αναζήτησε τη γραφική αλλά και τυπική άποψη αντιμετωπίζοντας το χρώμα όχι σαν φωτεινή αντανάκλαση των αντικειμένων, αλλά σαν την καθαυτό ουσία από την οποία αποτελούνται. Οπότε επιμένει στη χρωματική έμφαση προκειμένου η εικόνα της να διατρανώσει την πραγματικότητα που εκφράζει. Έτσι το ύφος της είναι εκείνο του υπαιθριστικού εξπρεσιονιστή, του καλλιτέχνη δηλαδή που ενισχύει τη φυσική χρωματικότητα, προκειμένου να την κάνει περισσότερο εκφραστική. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις χρησιμοποιεί η Αλεξάνδρα Μαυρογορδάτου – Πετριτζή το αντιφυσικό χρώμα στο πνεύμα των Φωβ, ενώ στις ακουαρέλες της προσαρμόζεται ολότελα στο ύφος που απαιτεί η ευαίσθητη αυτή τεχνική. Εδώ ενδιαφέρεται για το λεγόμενο ατμοσφαιρικό χρώμα και είναι σε θέση με γρήγορη άνεση να συλλαμβάνει και να αποδίδει το «χρωματικό πνεύμα» του μοτίβου με το οποίο καταπιάνεται. Οι ακουαρέλες της είναι το καταστάλαγμα μιας εντύπωσης, μιας συγκίνησης, μιας ενδόμυχης αλλά στιγμιαίας συσχέτισης με την πραγματικότητα που απεικονίζουν. Η φρεσκάδα των υδατογραφιών της Πετριτζή οφείλεται βέβαια στην αμεσότητά τους. Δεν είναι δημιουργήματα του ατελιέ, αλλά της απευθείας σχέσης με τη φύση, με το φως, με το χρώμα, με την εποχή.
Η έκθεσή της συγκεντρώνοντας αποκλειστικά τις ακουαρέλες της, παρουσιάζει μια από τις πιο ευαίσθητες πλευρές της ζωγράφου και συνειδητοποιεί τις εξαίρετες αρετές που την χαρακτηρίζουν.