“ Τα καλύτερα 2006-2007” – 27/06/2007 – 29/10/2007

Την Πέμπτη 21 Ιουνίου στην Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης ξεκινάει η έκθεση, «Τα καλύτερα 2006-2007». Στην έκθεση παρουσιάζεται μια επιλογή των καλύτερων έργων που εκτέθηκαν αυτή την περίοδο .
Στη νέα φωτογραφική δουλειά του Anton το τοπίο , « τόπος-άτοπος » σχετίζεται με τα γυμνά σώματα των γυναικών. Το τοπίo, ως εκμαγείο του πορτραίτου του καλλιτέχνη .Το σώμα, η μυστηριώδης πρόσκληση για έρωτα, το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου αγνώστων εραστών, αλλά και της μεγάλης τέχνης .
Η εικόνα μεταβλητή, σε σχήμα εσωτερικό, παράγει σιωπή και χρησιμοποιεί περιορισμένα, με πολύ ελεγχόμενο τρόπο την τεχνική και όχι την τεχνολογία.
Η φωτογραφία ασπρόμαυρη (Φωτογραφική εκτύπωση, ζελατινοβρωμούρα του αργύρου σε ουδέτερο χαρτί), έλκεται από το άχρονο και το ακαθόριστο .
Τοπία και γυμνά , «στην μέση του πουθενά», αλλά παρόντα.

“Το έργο του Μάριου Πράσινου, στο σύνολό του, είναι ένα ιδιότυπο και περιορισμένο «εικαστικό αλφάβητο». Ελάχιστο χρώμα – κυριαρχία του μαύρου – αφαιρετική διάθεση, και ένα σύμπαν από σταγόνες. Ο Πράσινος περιορίζει τις πηγές έμπνευσής του στα απολύτως απαραίτητα – τη γραμμή του ορίζοντα, τις κορυφογραμμές, τους λόφους με τους τραχείς θάμνους, τα δέντρα, και τις αναμνήσεις, εικόνες – οράματα, των αγαπημένων… πατέρα και παππού.
Στο μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας του περίεργου κόσμου που μας περιβάλλει, ο ζωγράφος επιλέγει τη φύση με τον αναντίρρητο μηχανισμό της: «αναγκαιότητα – γέννηση – θάνατο».
Εκεί δεν χρειάζονται περιττές φιοριτούρες. Το μάθημα είναι ένα, απλό & κατανοητό”
ARTI τεύχος 6 1991 Χρήστος Κωνσταντόπουλος

Τα έργα του Μπάμπη Βενετόπουλου, είτε πρόκειται για έργα διαδραστικά, βίντεο, εγκαταστάσεις ή κατασκευές, στο σύνολό τους, διερευνούν ζητήματα ακραίων, οριακών υπαρξιακών καταστάσεων.
Στις δημιουργίες του μέχρι σήμερα έχει επεξεργαστεί με οξυδέρκεια έννοιες, όπως αυτές του εγκλεισμού, της μεταμόρφωσης, της τραγικότητας της ύπαρξης, της συρρίκνωσης των φυσικών και πνευματικών ορίων, του ψυχολογικού καταναγκασμού του σύγχρονου ανθρώπου.
Με εύληπτο και υπαινικτικό τρόπο, μέσα από τα έργα του, ασκεί κριτική στους μηχανισμούς άσκησης εξουσίας, στους μηχανισμούς επιβολής ψυχολογικής βίας, ψυχικών εκβιασμών και καθορισμού συμπεριφορών, είτε αυτοί προέρχονται από την κοινωνία, την οικογένεια, τη θρησκεία την πολιτική.

Διάρκεια έκθεσης: 21 Ιουνίου – 29 Σεπτεμβρίου 2007

11:00 – 14:00 & 18:30 – 21:30
ΕΚΤΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ